Meme kanseri oldum

 Hoş geldin 38 ve hoş geldin meme kanseri. Bu yazıyı yazıyorum çünkü belki benim durumumda olanlar vardır. Bütün billboardlarda 40'tan sonra mamografi vs diye beynime öyle işlemiş ki, 40' a kadar kafam rahat modunda takılıyordum. Yıllardır özel sağlık sigortam var, hastaneye/ doktora gitmeyi sevmediğim için kullanmam. 13 Şubat tarihine duşa girmeden önce, acaba insanlar elle meme muayenesi nasıl yapıyor, ben de olsa kesin ben anlamam diye düşünerek mememi muayene etmeye başladım. Çok tesadüftü ilk meme muayenemde, "Bingo!!!" elime kitle geldi acaba bu kitle mi doğru mu anlıyorum diye diğer memem ile kıyaslamaya başladım. Evet bir kitle idi, sonra ikinci kitleyi de buldum. Cumartesi akşamıydı, o saatte gideceğim doktor yok. Ertesi gün Pazar. İki gün biraz doktor araştırdım. Ama emin olamayınca Pazartesi işe gittim belki birilerine sorar öğrenirim diye işe gittim. O gün yoğun bir şekilde çalışmaya başlayınca, öğlen oldu. Sonra eşim aradı. Randevu aldın mı diye esasında bir yandan da beynimin bir köşesinde bu vardı. Hafta sonu gözüme çarpan bir doktorun muayenehanesini aradım. Tesadüfen 17:30 randevusu iptal edilmiş. Ankara'da en yoğun karlı günlerden bir tanesi olsa da gelirim dedim. Yetiştim. Muayene etti. Ertesi güne mamografi ve biyopsi için başka bir doktora yönlendirdi. Biyopsi parçam başka bir patoloji doktoruna gitti. Perşembe patoloji doktoru raporu whatsuptan gönderdi. Ben de direk aradım, rapor geldi ama ben bir şey anlamıyorum diye. Bu sefer doktor ne kadar biliyorsunuz isterseniz doktorunuz ile görüşün o anlatsın dedi. Ben de yok yok biliyorum, sonuca hazırım, direk söyleyebilirsiniz dedim. Ağzım böyle söylese de kulaklarım duymaya hazır değilmiş. Bulgular meme kanseri ile uyumlu görünüyor dedi. Ben de teşekkür edip kapadım. 5 dakika sonra online bir toplantım var yurt dışı ile bir yandan onu düşünüyorum bir yandan ben kanserim diye düşünüyorum. Direk eşimi arayıp haber verdim, o hemen geliyorum dedi. İyi ki de öyle demiş, yanında sevdiğin kişiyi istiyorsun. Toplantıyı iptal ettim. Ekip arkadaşlarım ve yöneticime söyledim. Ben kanserim, bugün biraz erken çıkıyorum muhtemelen yarın da gelmem, Pazartesi görüşürüz diye. Baya bihaberim. Cuma günü pet çekildi. Pet duyardım da ne olduğunu bilmezdim, vücudumda başka yerlere sıçramış mı diye bakıldı. Bence ilk gün en zoru, kızım 4.5 yaşında ve hayatının önemli zamanlarında yanında olmak istiyorum. Hangi evredeyim, acaba bir kaç aylık bir ömrüm mü kaldı gibi milyon tane şey düşündüm. Sanırım çok da normal. Sonra çorap söküğü gibi geldi. Ameliyatımı oldum. Mememi aldırdım. Sürpriz şekilde lenflerime de sıçramış, pette görünmemişti. Onları da aldılar. Ama moralim yerinde. Yakında kemoterapi süreci başlayacak. 

Özetle, 30 yaşını geçen herkesin meme ultrasonu çektirmesini öneririm. Elle muayenede bile geç kalınmış oluyor, sonuçta kitle ele gelecek kadar büyümüş oluyor. 8 kadından biri meme kanserine yakalanıyormuş. Çok yüksek bir oran. Bu yazıyı farkındalık oluşması için yazmak istedim. 

fotokaynak: https://www.medicinenet.com/what_is_the_newest_treatment_for_breast_cancer/article.htm