Sayfalar

18 Kasım 2013 Pazartesi

Korkuyorum

Genellikle politik yazılar yazmıyorum. Burası kafa dağıtma yeri diyorum, suya sabuna dokunmayan şeyler yazıyorum. Bazen bir yerlerde kanıma çok dokunan durumlar olduğunda da yazmak kendine saklamaktan iyidir diyorum. Bugün de öyle...

Bugünlerde bir şehit annesi ile karşılaşsam nasıl yüzüne bakarım bilmiyorum. Evlatları vatan denilen toprak için, toprağın altında cansız olarak yatarken, ölen hem yaşayacağı günleri hem de sevdiklerini yarı yolda bırakmışken, annesi bir daha evladının kokusunu duyamayacakken, bebek katilinin "Sayın" olmasına, üst düzey askerlerimizin terör ile mücadele etmesine rağmen, ironik bir şekilde terör suçundan yargılanmalarına, "Sayın" denilen kişinin neredeyse bir kuş sütü eksik, beş yıldızlı otel konforunda güya ceza çekerken, diğerlerinin insani olmayan şartlarda kalmalarına dayanamıyorum.

Artık en büyük başgan dahil olmak üzere, "Kürdistan" lafını rahatça söylüyorsa, iktidar şakşakçıcı TRT bile büyük başgana sansür koyuyorsa, devletin büyükleri Gezi'de ölenler için değil ağlamak bir başınız sağ olsun demez iken, bir türkü ile bu kadar içlenebiliyorsa diyecek bir şey bulamıyorum.

Enseyi karartmayalım eşiğini galiba geçtik, her zaman iyimser bir insan olan ben, gittikçe karamsar bir insana dönüşüyorum. Yıllar önce aydınlık bir geçmişimiz var iken, galiba önümüzde karanlık bir gelecek var. KORKUYORUM! Her şeyin bu kadar hızla değişmesinden ve bizi geriye sürükleyen bu değişimlere ülke olarak bu kadar adapte olmamızdan, içine girdiğimiz kış uykusundan ve uyandığımızda artık çok geç demekten KORKUYORUM!
fotokaynak

16 yorum:

  1. Ne güzel yazmışsın yüreğine sağlık..Ben hala daha bu hükümeti destekleyenlere çok şaşırıyorum bunca şeyi nasıl görmüyorlar yada neden görmüyorlar diyorum. Ama zaman öyle bir zamanki insanların kişisel çıkarları memleket vatan sevgisinden falan çok çok önde..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim güzel yorumun için. dediğinde çok haklısın kişisel çıkarlar memleket meselelerinin önünde malesef:(

      Sil
  2. bende çok korkuyorum artık nereye kadar gider bu durum bilmiyorum. çok güzel yazmışsın canım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım aynı düşünceleri paylaştığımızı biliyorum, bir avuç insan kaldık zaten. Sen de yazıyorsun bu konuları, her seferinde benzer düşünüyoruz diyorum

      Sil
  3. Korkmamak ne mümkün.
    Destekleyenler, evet göremiyorlar, hatta siz çok karamsar düşünüyorsunuz diyebiliyorlar. Nasıl nasıl nasıl anlamıyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynı tepkiyi neredeyse 10 sene önce ben veriyordum, yok ya bu ülke kendi kendini toparlar, karamsar olmayalım, o kadar da yapamazlar diyordum. malesef hayal gücümün ötesine çıktılar, şimdi en karamsar insanların başında geliyorum

      Sil
  4. belki de korkularımız bizi daha güçlendirir. ümitlendiğimiz şeyler de var aslında ama başaramıyoruz ya da başladığımız zaman önümüz kesiliyor. her gün umutsuzlukla uyanmak, ne kadar zorlaştı hayat. ama yine de gençliğimiz,bizim gençlerimiz, bizler varız, yine de olanlara onlara inat biz varız, ümit var. hala inananlar için bir şey diyemem. her gün bir öncekinin tam tersi söyleniyor ve onlar hep savundukları şeyi değiştiriyorlar. bilinçsizler. ama biz savunduğumuz şeyi biliyoruz, bu ülkeyi kimseye vermeyeceğiz. korkularımızdan güçleneceğiz.biz birbirimize destek oldukça kimse bizi ortadan kaldıramaz. bunları inanarak yazıyorum,bunları umut ederek.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. en son olaylarda bende de bir umut doğdu, yine de hayır diyebilecek insanlar var diye. Ama ölen öldüğü ile kaldı, yine de umutsuzum yarınlardan

      Sil
    2. zaten amaç umutlarımızın bitmesi değil mi ?? e ben de umutsuzum ama yarın öbür gün çocuğum olursa ne dicem umudumuz biitmişti mi??? bunun yerine bütün umutsuzluklara, bütün güçsüzlüğümüze rağmen direnmemiz ayakta durmamız lazım. bunu bizim yapmamız lazımm. insanız en nihayetinde umutları yitirmek kolay. zoru seçmemiz lazım bu sefer ;)

      Sil
    3. Kesinlikle haklısın, gitgide hızla değişiyor her şey, umutsuz olsam da insanlara bu değişimin kötüye gideceğini anlatmama ve bir şeyler yapmama engel değil, zaten de olmamalı

      Sil
  5. tatlım benımmm o kokrkular kı bızı ne hale getrdıııııııııııııı

    YanıtlaSil
  6. Korkuyorum. Öfkeleniyorum. Umutsuzlanıyorum.
    Ve elimizden kayıp gidenler bir daha geri gelmeyecek...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eskiden biz de Türkiye'de şunları yapardık, o günler şimdiki gibi değildi diye cümleleri ileride çocuklarıma anlatmak istemiyorum git gide İran'ın yaşadığı süreci yaşayarak:(

      Sil
  7. Bu ülkede artık namuslu insanların namussuzlar kadar cesur olmasının zamanı geldi. Hiç arkanıza bakmayın, artık arkamızda kimse kalmadı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Arkamızda kimse yok zaten, o kadar azız ki bir bakışta görülebiliyoruz.

      Sil

Yazımı okuduysan, yorum bırakman beni mutlu eder.