Seytanın Bacağını Kırmak

Her gün içimde bloga yeni yazı yazma hevesim var, adı üstünde heves galiba, çünkü sadece niyetleniyorum ve hayata geçiremiyorum. En son kardeşim konuyu açtı, her sabah bloğuna giriyorum yeni bir yazmış mısındır diye sonra bakıyorum ve hevesim kaçıyor dedi. Bir zahmet yazmaya devam et diye beni gaza getirdi. Bu akşam da bin bir hevesle bloğa girdim, takip ettiğim kişiler neler yazmış diye okudum. Uykum geldi yorgunluktan galiba...Bilgisayarı kapatmaya yeltenirken şeytanın bacağını kır, iki satır bir şey yaz dedim...Öyle işte belki bir başlangıç olur...

Son bir kaç ayda çok az yazıyorum, kendi işimin yoğunluğu, eşimin açtığı yerin yoğunluğu vs...Hafta sonları bildiğiniz gibi kursa yazılmıştım, en büyük azmim şuanda o, oturup ders çalışmadığım için milyon tane Fransızca konu birikse de ben cumartesi-pazar öğlene kadar uyumayı seven, yastık görse uyuyacak biri olan ben hafta sonları erkenden kalkıp kursa gidiyorum. Tabi zorlanıyorum, derste arada kahve, portakal suyu vs ne bulduysam içiyorum. Spor konusunu ise hiç açmayalım, kendimce milattı spora yazılmıştım, evet aferin bana bir kere havuza girdim yetti gari:)

Fotoğraftan da anlaşılacağı gibi esasında tatile çıkmak istiyorum, biraz uzaklaşmak, bir şeyleri yetiştirme veya bir yerlere yetişme derdi olmadan, sadece o anı yaşadığımı hissedeceğim bir tatil istiyorum...Yazarken bile deniz kokusu duymak istedim...