Anılar Vol2: Yurtta Ayrılık Sahneleri

Şimdi yazdığım son yazının üzerinden zaman geçince, yazıyı bir daha okudum. Sonra aklıma vakit de gece yarısına ulaşması sebebi ile başka bir anı geldi. Üniversite hayatımın çoğunda yurtta kaldım, şimdi hakkını yemeyeyim, benim yurttan anladığımın baya üzerinde bir yurttu. O kadar memnun kaldım ki yıllarca eve çıkmadım. Neyse bu da esasında başka bir yazı konusu olur...

Kaldığım kızlar yurdunun yanında erkekler yurdu vardı. Sadece kantin, yemekhane bölümü kız erkek olarak kullanılabiliniyordu. Odalara çıkılan bölümde danışma vardı, oradan itibaren erkek sinek giremiyordu. Özel durumlar hariç. Ne mi bu özel durumlar? Elektrik tesisat kontrolü, damacana ile su getiren sucu vs. Tabi bu kişiler de onaya tabi. Danışmadaki görevliye önce bir bilgi veriliyor. Sonrasında bütün kata "Erkek hoca geliyor" diye anons yapılıyor. Hocam demek üniversitede çok yaygın olmakla birlikte, erkek hoca biraz komik oluyordu. Tabi duşta vs duymayan bir kız koridorda sucu ile bornozla karşılaşabiliyordu. Hoş bornoz belki dünyanın en kapalı kıyafeti olsa da adı üstünde bornoz olunca işin rengi değişiyordu. Dolayısı ile koridorda erkeğe denk gelen kişi, Şener Şen misali sekerek ya odaya ya banyoya kaçıyordu.

Anı yazınca, insan detaya giriyor demek ki... Neyse efendim demek istediğim, görevli erkekler dışında, erkekler sadece kantin ve yurt girişi bölümünü kullanıyordu. Yurda giriş için en son saat 00:00 idi. Bir yurda göre baya iyi. Tabi saat 23:30'dan sonra, kantinde oturan sevgililer, yavaş yavaş vedalaşma yerine, yani yurdun giriş kısmına geçerlerdi. Sanki sevdiğini savaşa yollarmış gibi bir vedalaşma sahneleri, sarılıp el salladıktan sonra, koşup tekrar sarılmalar...Bizim yurt her akşam Yeşilçam'dı. Şimdi saat 00:00'ye yaklaştıkça, aklıma geldi, merak ettim, acaba hala öyle midir oralar?
fotokaynak