Dikise heveslenmemin tavan yaptigi bir donemde, bu donem gecen sene oluyor, solugu Eminonu'nde almistim. Tabi dikisle alakam, sadece heves duzeyinde, yani dikis bilgisi sifir, elimde makas dahil, hic bir malzemem yok, kumasim, igne, ipligim...Sifir duzeyindeyim.Eminonu'nde dikis nakislik dukkanlara girdim, adamlar da malzeme alacagim deyince, birsey biliyorum sandilar, igne diyorum, dikis makinesi ignesi veriyorlar, yok diyorum elimde dikecegim...Oyle vahim haller yani. Dukkanlardaki malzemeler de o kadar guzel ki, biraz sundan biraz bundan alayim diyorum ama bu malzemeler ile ne yapacagim bilmiyorum. Gezdim dolandim, biraz da kumas aldim. Bu bir sene icersinde kendi kendime etek dikme girisimlerinde bulundum. Tabi dikis nasil dikilir, patron nasil cikarilir bilmiyorum, sonuc, yarim kalan, hep yarim kalmaya mahkum bir dolu denemeler ve cop! Bu haftasonu da ders calistim. Pazar aksami da kendime mola verdim. Dizi izlerken, aklimda bir simsek cakti. Madem dikemiyorum,bari dikilmise bir sey yapayim dedim. Ve dolabimin arka koselerinden asagidaki tshirtu cikardim. Perde susu gibi duran susle suslemeye basladim. Tabi basladiktan sonra aklima geldi, fotograf cekmek. o yuzden bir parca dikilmis halde tshirtun ilk halini gorebilirsiniz. Hazir bir seyi, hazir baska bir seye dikmek, haliyle zor degildi. 15 dakikada bitti. Sonuc mu? Ben begendim. Bu sefer cope degil, direk ustume:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yazımı okuduysan, yorum bırakman beni mutlu eder.